-
1 отбить
1. сов. чтоударом отколотьһындырып (ватып) төшөрөү2. сов. чтоповредитьимгәтеү, һуғып ауырттырыу3. сов. чтотапау, сүкеү4. сов.без доп.һуғыу, һуғып туҡтау5. сов. чтоотбросить встречным ударомҡаҡлыҡтырыу, кире ҡағыу, (кире) ҡаҡлыҡтыра һуғыу6. сов.кого-чтозаставить отступить, отразитькире ҡағыу7. сов.кого-чтоотнять с боемһуғышып кире алыу, ҡотҡарыу, азат итеү8. сов.кого-что; разг.отделить от общей массыайырыу, айырып алыу9. сов.кого; разг.үҙенә ҡаратыу, тартып алыу10. сов. что; разг.запах, привкусбөтөрөү, баҫыу11. сов. что; разг.охоту, желаниебөтөрөү, юҡ итеү, һүндереү, биҙҙереү12. сов. чтообозначить ударами, звономһуғыу, көй сығарып һуғыу -
2 отразить
сов.1) ( кого-что) кире кайтару; кире кагу2) ( что) (о гладкой поверхности) чагылдыру, күрсәтү3) ( кого-что) гәүдәләндерү, чагылдыру, тасвирлау -
3 каре
с; нескл.; воен.каре (төрле яктан булган атаканы кире кайтару өчен пехотаның дүртпочмак булып тезелүе)
См. также в других словарях:
тибү — I. 1. Җиргә яки башка нәрсәгә, алга яки артка аяк селтәп бәрү, аяк белән ору. Һөҗүм итеп яки үз үзен саклап, арт аяклары белән ору, бәрү (ат тур.). Аяк белән тибәреп туп һ. б. уйнау тур. 2. Кар астыннан үләнне аяк белән казып табу һәм шул рәвешчә … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге